नाकाबन्दी त खुल्यो, के अब विकल्पका ढोका बन्द?

नाकाबन्दी खुकुलो हुने भएपछि हाम्रो राष्ट्रियता नि खुकुलो हुनेछ। चीनसंग अगाडि बढ्ने अपेक्षा गरिएका नयाँ व्यापार सम्झौताका जुन भारत कदापि चाँहदैन ती सम्भाव्यताका ढोका फेरी दलहरूबाटै बन्द हुनेछ। फेरी नेपाललाई पेट्रोलियम पदार्थमा आश्रित बनाइने छ पूर्णरूपमा भारतसंग। नेताहरूमा दलाल प्रथा यथावत रहने छ। मधेषवादी सधैं गोटी बन्नेछन्। केही बिकुवा नेपालका नेताले शक्तिमा पुग्ने आशमा सधैं अग्रज भुमिका खेल्ने छ भारतिय हस्तेक्षेपलाई लालमोहर लगाउँदै। आन्दोलन उचाल्ने अनि फेरी मातृपार्टीमा लुरूक्क फर्कने जस्ताको हालीमुहाली सधैं चल्ने छ पार्टीमा र पार्टी सिद्धान्त विरूद्ध र निषेध गरिएका गतिविधी गर्ने नेतालाई निर्लज्ज पार्टी नेतृत्वले धुर्की देखि डराएर कारबाही बिनै चुप बस्नेछ। केही शिर्षर्थ नेतामा आश्चर्यजनक रूपमा एकाएक उम्रेको राष्ट्रवादी सोच र राष्ट्रवादी भजन भजाउन सफल भएकाहरू धेरै टिकाउ हुनेछैन। जनता भारतिय हस्तेक्षेप विरूद्ध जति शसक्त रूपमा उत्रिएपनि नेतृत्व नयाँ विकल्प खोज्दै नखोजी विकल्पहीन छौ भन्दै पन्छिएर झुक्नेछन्। 
सक्छौ भने भारतिय हेपाहा प्रवृतिलाई विकल्पले सबक सिकाउ ताकि भोली फेरी राजनीतिक कुटिल चाल चल्न यस्तै हत्कण्डा अपनाउँदा घाटा नेपाललाई भन्दा भारत स्वंमको परोस्। सजिलो छैन तर सुरू नगरी सुख छैन यदि स्वाभिमान र सार्वभमौन नेपाल चाहने हो भने नेपालका राजनीतिक दलले आत्मनिर्भरताको बाटो पहिल्याउन सक्नु पर्छ र दुवै देशबाट नाका बढाइयोस्, सनतुलित व्यापार सम्बन्ध बढाइयोस्, आत्मकेन्द्रित चिन्तनबाट ग्रसित नेतालाई स्थापित होइन विस्थापित गराउन जनता लाग्नु पर्छ अनि विकल्पको खोजी गरियोस् आउने दिनमा अन्य राष्ट्रबाट पनि विशेषत अर्को छिमेकी चीनको आर्थिक वृद्धि लाभ उठाउँने उद्देश्य सहित नीति ल्याइयोस्। अन्यथा फेरी यस्तै नियति भोग्नु पर्ला। 
जय होस्।
ज्ञान मिलोस्।
मधेष सधैं गोटी नबनोस्।।
-डा.संजय गेलाल (इन्टर्न, केएमसि)
चाँगु-५, भक्तपुर

आन्दोलनको सम्भावित रूपान्तरण!!

#KPsharmaOli टेन्डिंग चलाइदैं छ भारतमा नेपालका भावी प्रधानमन्त्री भनेर। प्रचण्डको पछिल्लो चाइना भ्रमणको विषयमा नि चर्चा चल्दैछ। सामाजिक सन्जाल देखिने समाचार सबै आफ्नो ढंगबाट बुझ्दैछन् तर यहाँ अबको चलखेलले अर्को मोड लिदैंछ। रमाइलो त के छ भने अब यो जातिवादी-क्षेत्रियताको मुद्धामा अड्किने भन्दा नि प्रजातान्त्रिक र कम्युनिजमको सैदान्तिक लडाईमा ढाँलिने प्रयासरतमा छ भारतिय पक्ष। सबै प्रजातान्त्रिक धार पक्षधर शक्तिलाई एक ठाँउमा उभाउन खोज्दै छ। त्यसले अहिलेको तीन दलिय समिकरणमा फेरबदल अवश्य ल्याउने छ, तीनदलबीचको सहकार्य सम्भवत टिक्न निकै अप्ठ्यारो देखिने छ निकै कसरत गर्नु पर्ने हुन्छ। प्रमको पासा जताततै फाल्दै छ। चाइनासंगको सहकार्य बढाउन सहयोग  पुराउने यो अघोषित नाकाबन्दीले भारतको अघिल्लो समयमा गरिएका राजनीतिक चालबाजी र महेनतबाट अपेक्षित प्रतिफल मिल्ने छाँटकाँट कम आकल्दै फेरी नयाँ चालका साथ यस प्रयोगशालामा अश्त्र फाल्दै छ। अबको विकल्प स्वरूप चर्चामा आइरहेका चीनसंग गरिने तेल, हतियार  व्यापार अघिबढ्न रोक्न भारत कसिएर लाग्नेछ। भारतले यो समिप्यता कदापि स्वीकार्न सक्दैन तसर्थ मधेषका आन्दोलनरत दलहरू केही लचिलोसम्म हुने छाँटकाँट देखिनेछ अबका दिनमा। भारतकै आन्तरिक विरोध संगसंगै अबका  दिनमा हतियार, तेलको व्यापार र अन्य व्यापारमा ठुलै धक्का हुने हो कि यो नाकाबन्दी भन्ने टाउको दुखाई बन्दैछ भारतिय सरकारको। आन्दोलनसंगै भारतिय चलखेलको रूपान्तरण कुन हदसम्म पुग्ने हेर्न बाँकी छ।
जय होस्!